Για την ομάδα Ανθρώπινα δικαιώματα

..θα ήθελα να απαντήσω τώρα και να κάνω κάποιες σημειώσεις ως προς την επιλεγμένη θεματολογία την οποία θεωρώ χαρακτηριστικά εύστοχη και ουσιαστική.
Και τα τέσσερα θέματα είναι αρκετά μεγάλα σε έκταση και πολύ σοβαρά δεδομένου ότι:

1. το trafficking αποτελεί μία μάστιγα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Όσον αφορά στην Ελλάδα συγκεκριμένα, είναι εξαιρετικά δύσκολο να καταπολεμηθεί δεδομένης της στάσης των περισσοτέρων θυμάτων ακόμα και όταν συλληφθούν (στην περίπτωση αυτή αναφέρομαι στην εμπορία γυναικών από χώρες, κυρίως αφρικανικές). Οι εκμεταλλευτές, αφενός «αγοράζουν» νεαρές κοπέλες, ακόμα και από τους ίδιους τους τους γονείς, με την υπόσχεση εύρεσης εργασίας, στη συνέχεια τις διοχετεύουν σε χώρες της Δύσης (κυρίως Ευρώπη), τις αναγκάζουν να εκδίδονται και, λόγω των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων, τις απειλούν ότι σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με αυτά που εκείνοι τους ζητούν, οι οικογένειές τους και οι ίδιες θα βλαφτούν. Αυτό έχει ως συνέπεια το εξής: Συλλαμβάνονται από την ελληνική αστυνομία, δεν καταδεικνύουν τους εκμεταλλευτές, και τα ελληνικά δικαστήρια, λόγω του ελλείμματος της ελληνικής νομοθεσίας, τις καταδικάζουν σε φυλάκιση για ελάχιστο χρονικό διάστημα, χωρίς να υπάρχει χτύπημα στον πυρήνα του οργανωμένου εγκλήματος!
Πέραν όμως του εμπορίου γυναικών, και το εμπόριο οργάνων ακμάζει. Στην περίπτωση αυτή, το εμπόριο ξεκινά από περιοχές όπου κυριαρχεί η διαφθορά, κυρίως λόγω της ύπαρξης ασταθών ή μεταβατικών κυβερνήσεων. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Κοσόβου το οποίο από το καλοκαίρι του 1999 μέχρι και σήμερα ακόμα (όπως καταδεικνύει η Έκθεση του Dick Marty στο πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης) αποτελεί σημαντικό «σταθμό εκκίνησης»! Ειδικότερα, σε τέτοιες περιοχές στήνονται κυκλώματα τα οποία απαγάγουν πολίτες, τους αποσπούν τα όργανα σε πρόχειρα χειρουργεία και στη συνέχεια τα διοχετεύουν στην Ευρώπη. Σημαντικό βήμα προκειμένου να καταπολεμηθεί σε μεγάλο βαθμό στη χώρα μας θεωρώ ότι θα μπορούσε να διαδραματίσει η πρόταση του Υπουργού Υγείας σχετικά με το «Όλοι να είναι εν δυνάμει δωρητές οργάνων εκτός και αν κάνουν διαφορετική δήλωση όσο είναι εν ζωή».

2. Ένα εξίσου σημαντικό ζήτημα είναι αυτό των προσφύγων το οποίο εγείρει το πρόβλημα ενεργοποίησης και εφαρμογής του νόμου. Δυστυχώς, στα σύνορα δεν υπάρχουν οι κατάλληλες εγκαταστάσεις υποδοχής, ενώ οι προϋποθέσεις που τίθενται σε επίπεδο διευκόλυνσης επικοινωνίας των αιτούντων άσυλο δεν πληρούνται, σχεδόν, ποτέ. Ο νέος μεταναστευτικός νόμος στην Ελλάδα προκαλεί σοβαρό προβληματισμό (βλ. «Τείχος») και για τον λόγο αυτό θεωρώ ότι θα έπρεπε να ασχοληθούμε και με αυτό στην εισήγησή μας.
Ως προς τους Ρομά, θεωρώ ότι η πηγή προβληματισμού εντοπίζεται στον «εθνικό»- «εθνοτικό»- «φυλετικό» τους αυτοπροσδιορισμό. Το μεγαλύτερο πρόβλημα παρουσιάζεται σε Μακεδονία και Θράκη, ενώ τα μέτρα που έχει λάβει ο Έλληνας νομοθέτης για την κοινωνική τους ένταξη δείχνουν ανεπαρκή (βλ. ποσόστωση στην εισαγωγή τους σε σχολές και Πανεπιστημιακά ιδρύματα).

3. Τέλος, αξιοσημείωτη είναι και ανάγκη πρόσβασης (- δικαιώματος) σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Δεδομένης και της εμπειρίας μου από τους Γιατρούς του Κόσμου (οι οποίοι παρέχουν γιατρούς και φάρμακα σε έναν πολύ μεγάλο αριθμό ανασφάλιστων μεταναστών και απόρων Ελλήνων), νομίζω ότι με μία σωστότερη οργάνωση, πραγματικά, όλοι θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε αυτή. Ειδικότερα, στο πρότυπο λειτουργίας των Γιατρών του Κόσμου, και άλλες οργανώσεις με αντίστοιχη θεματική λειτουργία θα μπορούσαν να παρέχουν αντίστοιχες «υπηρεσίες», βάσει ενός μοντέλου συνεργασίας κράτους και κοινωνίας των πολιτών στηριγμένο στον αμοιβαίο έλεγχο και στα ενιαία κριτήρια προσφοράς ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στηριγμένης σε μία ενιαία βάση δεδομένων.

Νομίζω πως σίγουρα πρέπει να πραγματοποιήσουμε άλλη μία συνάντηση. Ίσως την Πέμπτη να είναι μία καλή μέρα προκειμένου να συνοψίσουμε και να καταλήξουμε σε ένα τελικό κείμενο εισήγησης.
Λόγω του ότι δεν έχω λάβει τα μηνύματα που έχουν σταλεί μέσω του group μέχρι στιγμής, συγνώμη αν έχω παραλείψει κάποια παρέμβαση.

Σταθούλια Αιμιλία.